No dobra. Do tej pory powiedziałam ci już trochę o psychologii pozytywnej w ogóle. Przedstawiłam ci dwa podejścia do szczęścia – hedonistyczne i eudajmonistyczne. Opowiedziałam ci o kołowym modelu szczęścia i przepływie. Omówiłam pojęcia kapitalizacji pozytywnych emocji i modelu PERMA. A także, bardzo po krótce, przedstawiłam Ci pojęcie mindsetu i jego rodzaje – fixed i growth. Dzisiaj czas więc na ostatnie pojęcie w tej serii, czyli style wyjaśniania przyczyn zdarzeń.
Twórcą tego pojęcia jest dobrze ci już znany Martin Seligman. Razem ze swoimi współpracownikami postanowił zbadać i wskazać różnice pomiędzy optymistami a pesymistami. Zauważył bowiem, że ci pierwsi są dużo szczęśliwsi. W celu przeprowadzenia takiego badania, naukowcy zastosowali trzy wymiary wyjaśniania przyczyn zdarzeń. Są to: stałość, personalizacja i zasięg. Postanowili też sprawdzić, jakie style myślenia mają oba typy ludzi, w sytuacji zarówno sukcesu, jak i porażki.
Ostatecznie Seligman wyróżnił cztery style wyjaśniania przyczyn zdarzeń:
- OPTYMISTYCZNY STYL WYJAŚNIANIA SUKCESÓW. Występuje wtedy kiedy uważamy, że przyczyny naszego sukcesu są WEWNĘTRZNE (to dzięki moim zdolnościom), STAŁE (jak chcę to zawsze w końcu osiągam sukces) i GLOBALNE (udało się teraz, to i następnym razem się uda).
- PESYMISTYCZNY STYL WYJAŚNIANIA SUKCESÓW. Występuje, kiedy uważamy, że źródło naszego sukcesu było ZEWNĘTRZNE (przyfarciło mi się, okoliczności mi sprzyjały), ZMIENNE (miałem lepszy dzień) i SPECYFICZNE (w tym zadaniu się udało, ale kolejne to coś zupełnie innego).
- OPTYMISTYCZNY STYL WYJAŚNIANIA PORAŻEK. Występuje, jeśli uważamy że przyczyna była ZEWNĘTRZNA (no w tej sytuacji nie dało się inaczej), ZMIENNA (miałam gorszy dzień, to była wyjątkowa sytuacja) i SPECYFICZNA (tu co prawda mi nie poszło, ale gdzie indziej sobie poradzę).
- PESYMISTYCZNY STYL WYJAŚNIANIA PORAŻEK. To uważanie, że przyczyna była WEWNĘTRZNA (to przez mój brak talentu), STAŁA (już tego nie zmienię, taki jestem) i GLOBALNA (czego się nie podejmę to to zawalę).
Jak więc widzisz konstruktywny styl wyjaśniania sukcesów to wewnętrzność + stałość + globalność (WSG). Natomiast w przypadku porażek jest zupełnie odwrotnie. Konstruktywny styl ich wyjaśniania to zewnętrzność + zmienność + specyficzność (ZZS).
Co z tego wynika i co można z tym zrobić? O tym opowiadam w dzisiejszym odcinku.
Jestem przeszczęśliwa kiedy komentujesz, udostępniasz, polecasz znajomym lub wspominasz o mnie przy kieliszku wina. Więc wybierz (przynajmniej) jedno z powyższych i just do it! Będzie to dla mnie najlepszą motywacją do dalszej pracy. A jeżeli chcesz pogadać albo nawiązać jakąkolwiek twórczą współpracę – skocz do zakładki KONTAKT i napisz / znajdź mnie na Facebooku.